Το βραβείο “Μιχάλης Μαστρανδρέας” στον Νίκο Μπεργελέ

Η Συντονιστική Επιτροπή του ΣΦΕΕΟΠ ανακοινώνει ότι το βραβείο “Μιχάλης Μαστρανδρέας” απονέμεται στον Νίκο Μπεργελέ. Το βραβείο “Μιχάλης Μαστρανδρέας” καθιερώθηκε με απόφαση της Γ.Σ. του ΣΦΕΕΟΠ και θα απονέμεται σε ανθρώπους με πολυεπίπεδη και διαχρονική προσφορά στις Εθνικές μας ομάδες βόλεϊ και μπιτς βόλεϊ και γενικότερα στο άθλημα της Πετοσφαίρισης.

 

Η απονομή του βραβείου θα γίνει στο πλαίσιο της τελετής έναρξης του 1ου Συνεδρίου για την Ελληνική Πετοσφαίριση, το Σάββατο 14/5/2016, ώρα 10:00, στο μεγάλο Αμφιθέατρο της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών (Λεωφ. Εθν. Αντίστασης 41, Δάφνη).

 

Το βιογραφικό του Νίκου Μπεργελέ

 

Ο Νίκος Μπεργελές, ο “δάσκαλος” του ελληνικού βόλεϊ, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946 από γονείς Αρκάδες και από μικρός παρουσίασε κλίση στις αθλοπαιδιές και ιδιαίτερα στην πετοσφαίριση, με αποτέλεσμα  να γίνει βασικό στέλεχος της Εθνικής Ομάδας πετοσφαίρισης κατά την περίοδο 1963-71 και της ομάδας του Παναθηναϊκού ΑΟ κατά την περίοδο 1963-77, με την οποία ανεδείχθη 10 φορές πρωταθλητής Ελλάδος. Παράλληλα ήταν και αθλητής της ομάδας καλαθοσφαίρισης του Αρίωνα Γούβας επί 12 χρόνια.

 

Είναι πτυχιούχος ΕΑΣΑ με ισοτιμία ΑΕΙ και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος με τίτλο: “Κοινωνιομετρική αξιολόγηση της συνοχής ομάδων πετοσφαίρισης και η σχέση της με την απόδοση”. Στη συνέχεια είχε την ευκαιρία να διατελέσει συνεργάτης προπονητής του περίφημου Βούλγαρου προπονητή Ντιμιτάρ Ζαχάριεφ, ο οποίος  διετέλεσε επί σειρά ετών προπονητής της ελληνικής εθνικής ομάδας ανδρών και αργότερα του Ολυμπιακού Πειραιώς.

 

Μετά την απόκτηση του πτυχίου του εργάστηκε ως προπονητής πετοσφαίρισης σε ομάδες διαφόρων αθλητικών σωματείων με κυριότερες τις ομάδες ανδρών και γυναικών του ΠΑΟ με τις οποίες κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδος (μία φορά με την ανδρική ομάδα το 1976 και δύο φορές με τη γυναικεία ομάδα (1976 και 1977), ενώ διετέλεσε και προπονητής του ΑΟ Φιλοθέης και επί σειρά ετών της ομάδας του ιστορικού ΑΟ Παγκρατίου. Ακόμη, διετέλεσε ισότιμος προπονητής των εθνικών ομάδων ανδρών και γυναικών μαζί με τον Κυριάκο Παντελιά κατά την περίοδο 1975-77.

 

Αργότερα, εργάστηκε στην ΕΟΠΕ επί δεκαετία (1984-94) ως υπεύθυνος προπονητής των κλιμακίων για την ανάδειξη ταλαντούχων παικτών της πετοσφαίρισης, καθώς και υπεύθυνος ανάπτυξης της εν λόγω αθλοπαιδιάς στην Ελλάδα.

 

Έχει πλούσιο ακαδημαϊκό έργο και δίδαξε στην ΕΑΣΑ και το ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών  από το 1976 ως το 2013 το μάθημα της πετοσφαίρισης και από το 1978 ως το 2013  στο τμήμα ειδικότητας πετοσφαίρισης, το οποίο και δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Στο εν λόγω πανεπιστήμιο μετά από κρίση έγινε Λέκτορας στο γνωστικό αντικείμενο: Ειδική προπονησιολογία της πετοσφαίρισης και μετά από συνεχείς κρίσεις πέρασε διαδοχικά από όλες τις βαθμίδες του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (μέλος ΔΕΠ)  ως την ανώτατη βαθμίδα του Καθηγητή. Μετά την αφυπηρέτησή του, το 2013, η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου τον ανακήρυξε Ομότιμο Καθηγητή.

 

Έχει δεκάδες πρωτότυπες  εργασίες δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά μόνος του ή μαζί με άλλους σε πέντε ενότητες:

•       Συνοχή ομάδων πετοσφαίρισης,

•       Ηγεσία ομάδων πετοσφαίρισης

•       Αγωνιστική απόδοση παικτών πετοσφαίρισης

•       Σωματομετρικά χαρακτηριστικά παικτών πετοσφαίρισης

•       Το Αγωνιστικό Επεισόδιο το οποίο πιστεύει ότι πρέπει να επιμηκυνθεί για να γίνει η πετοσφαίριση πιο ενδιαφέρον άθλημα.

 

Ακόμη, έχει περισσότερες από 50 δημοσιεύσεις σε άλλα σε άλλα περιοδικά προπονητικού ενδιαφέροντος.

 

Έχει συγγράψει επτά βιβλία σχετικά με την πετοσφαίριση:

•       Βολλεϋμπωλ-Τακτική (1978),

•       Βολλεϋμπωλ-Τεχνική (1982),

•       Προπόνηση πασαδόρου (1991),

•       Προγραμματισμός Βόλλεϋ στις κρίσιμες ηλικίες ανάπτυξης (1992),

•       Βολλεϋμπωλ–Τεχνική, Β΄έκδοση (1993),

•       Προπονητική πετοσφαίρισης (1993),

•       Προπόνηση για την υποδοχή του σερβίς στην πετοσφαίριση (2007).

 

Ακόμη, έχει στο ενεργητικό του την επιμέλεια 3 μεταγλωττισμένων βιβλίων από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα:

•       Power Volleyball του Αριε Σέλλινγκερ (1991),

•       Εγχειρίδιο προπονητών (FIVB) και

•       Minivolleyball του Horst Baake).

 

Έχει παρουσιάσει σε συνέδρια πρωτότυπες εργασίες σχετικές με την προπονητική της πετοσφαίρισης, αλλά και με άλλα θέματα αθλητισμού και έχει διδάξει σε δεκάδες σεμινάρια, για την ενημέρωση καθηγητών Φυσικής Αγωγής και προπονητών.

 

Ακόμη πρωτοστάτησε για την ίδρυση του Συλλόγου Καθηγητών Πετοσφαίρισης του οποίου ήταν πρόεδρος επί σειρά ετών, με τον οποίο εξέδιδε το περιοδικό “Πετοσφαίριση”, ενώ είναι ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών Πετοσφαίρισης (ΣΕΠΠΕ) και στο παρελθόν διετέλεσε αντιπρόεδρος του Συλλόγου.

 

Τα ενδιαφέροντά του επεκτείνονται και στον πολιτισμό, ιδιαίτερα της κλασικής αρχαιότητας και σε αυτόν τον τομέα έχει δημοσιεύσει τρεις πρωτότυπες εργασίες:

•       Τα αρχαία Λύκαια της Αρκαδίας

•       Τα Λύκαια της παράδοσης και της ιστορίας και η ομοιότητά τους με τα

γειτονικά Ολύμπια,

•       Η έννοια της αθλητικής ομάδας κατά την επική περίοδο

 

Έχει τρεις ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια με ιστορικό περιεχόμενο:

•       Η Κινηματική και κινητική σύγκριση απόδοσης στο άλμα σε μήκος χωρίς φορά

με και χωρίς τη χρήση αλτήρων»

•       Ο αθλητισμός στην αρχαία Αρκαδία

•       Προβλήματα στους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες

 

Ακόμη, έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Διδακτικού Προσωπικού του ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής του Τομέα Αθλοπαιδιών του ιδίου Τμήματος. Στον πολιτικό τομέα πολιτεύτηκε ως υποψήφιος για δημοτικός σύμβουλος στο δήμο Αθηναίων με τη «Συμπαράταξη για την Αθήνα» δύο φορές, και ως υποψήφιος βουλευτής Αθηνών με το ΚΚΕ, αλλά δεν εκλέχθηκε.

 

Τέλος, εκλέχθηκε μέλος του ΔΣ της ΕΟΠΕ  στο χρονικό διάστημα 2008-10. Σύμφωνα με δήλωσή του οι πολιτικές του πεποιθήσεις στηρίζονται σε κοινωνικές αξίες, θεωρεί τον αθλητισμό ως αγαθό, μέσον ειρήνης και δικαίωμα του πολίτη και πιστεύει ότι η πολιτεία έχει την υποχρέωση να τον καλλιεργεί μέσα από την εκπαίδευση και τα αθλητικά σωματεία. Πεποίθησή του είναι ότι ανταγωνισμός σημαίνει διαρκή πόλεμο και εφαρμογή του νόμου της ζούγκλας, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που στο τέλος θα καταστρέψει τον ίδιο αλλά και το περιβάλλον.

 

Για την πετοσφαίριση πιστεύει ότι τα άτομα δεν μπορούν να προσφέρουν όλες τους τις δυνάμεις σε μία ομάδα και ότι ο προπονητής πρέπει να καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια προς αυτόν τον τομέα που εδράζεται στην ψυχολογία, στην εκτίμηση της ικανότητας των παικτών του και στην αποτίμηση των πεπραγμένων στην προπόνηση και τον αγώνα.